ไลบีเรีย: ออกจากภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกสำหรับพันธมิตรฝ่ายค้าน – เหตุใดจึงอาจสายเกินไปสำหรับการทะเลาะวิวาทกับฝ่ายต่างๆ

ในเดือนกุมภาพันธ์ 2019 พรรคการเมืองฝ่ายค้าน 4 พรรค ได้แก่ พรรค Unity Party (UP), พรรค All Liberian Party (ALP), พรรค Liberty Party (LP) และ Alternative National Congress (ANC) ตัดสินใจผูกสัมพันธ์กันด้วยความหวังในการจัดตั้ง กองกำลังที่น่าเกรงขามในการโค่นล้มประธานาธิบดีคนปัจจุบัน จอร์จ มานเนห์ เวอาห์ ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 2023 ไม่กี่วันหลังจากการประกาศพันธมิตร ผู้คลางแคลงใจและนักวิจารณ์ต่างใช้จุดยืนที่ระมัดระวังอย่างรวดเร็ว และด้วยเหตุผลที่ชัดเจนในประวัติศาสตร์การเมืองเมื่อเร็วๆ นี้ ไลบีเรียมีกองกำลังร่วมมือกันหลายรูปแบบ โดยมีเป้าหมายที่จะโค่นล้มประธานาธิบดีที่กำลังนั่งอยู่

บทเรียนประวัติศาสตร์

ในการเลือกตั้งเดือนตุลาคม พ.ศ. 2528 ประธานาธิบดีซามูเอล แคนยอน โด ได้รับการประกาศให้เป็นผู้ชนะในการเลือกตั้งที่เขาเชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าแพ้แจ็กสัน เอฟ. โด จากพรรคปฏิบัติการไลบีเรียในการเลือกตั้งครั้งนั้น แจ็กสัน โด ได้คะแนนเสียง 137,270 เสียง คิดเป็นร้อยละ 26.45 กาเบรียล คอพอลเลห์ ครูโรงเรียน ได้คะแนนเสียง 59.965 เสียง คิดเป็นร้อยละ 11.55 ขณะที่เอ็ดเวิร์ด เคสเซลลี จากพรรคยูนิตี้ ได้คะแนนเสียง 57,443 เสียง คิดเป็นร้อยละ 11.07 รัฐธรรมนูญไลบีเรียกำหนดให้ได้รับเสียงข้างมากอย่างแน่นอนหรือ 50% บวกหนึ่ง (1) เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้สังเกตการณ์ทางการเมืองจำนวนมากในเวลานั้นเชื่อว่าการรวมตัวเป็นแนวร่วมเพื่อต่อต้าน Doe อาจทำให้การขโมยคะแนนเสียงยากขึ้นสำหรับผู้ดำรงตำแหน่งในเวลานั้น ผู้สังเกตการณ์ทางการเมืองหลายคนมีความเห็นว่าหากพรรคการเมืองทั้งสี่รวมกำลังเข้าด้วยกัน ก็อาจจะจำกัดชัยชนะของซามูเอล โด หรือเหลือพื้นที่น้อยมากสำหรับความผิดปกติ

ในทำนองเดียวกัน ในช่วงรัชสมัยของประธานาธิบดีชาร์ลส์ เทย์เลอร์ มีสถานการณ์คล้าย ๆ กันที่เทย์เลอร์ชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีอย่างถล่มทลาย ด้วยคะแนนเสียง 75.3% แม้จะมีการรณรงค์โดยใช้สโลแกน: “เขาฆ่าแม่ของฉัน เขาฆ่าพ่อของฉัน แต่ ฉันจะลงคะแนนให้เขา” คู่แข่งที่ใกล้เคียงที่สุดของเขา Ellen Johnson-Sirleaf ได้รับคะแนนเสียงเพียง 10 เปอร์เซ็นต์ ผู้สมัครอีก 11 คนล้มเหลวในการถอดรหัสมากกว่าห้าเปอร์เซ็นต์รัศมีแห่งชัยชนะของมิสเตอร์เทย์เลอร์ที่หายไปคือความจริงที่ว่าฝ่ายค้านยึดอำนาจของผู้ดำรงตำแหน่งไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต

พรรคการเมืองอย่างน้อย

สิบสามพรรคท้าทายเทย์เลอร์ในการเลือกตั้งปี 1997 ทำให้ Sirleaf เน้นย้ำในปีต่อมาในการให้สัมภาษณ์กับ FrontPageAfrica เรื่องความสำคัญของความร่วมมือของฝ่ายค้าน “ไม่มีพรรคการเมืองใดอย่างที่ผมเห็น จากประสบการณ์ทางการเมืองของผม จะชนะการเลือกตั้งครั้งนี้โดยไม่มีพรรคร่วม ผมไม่คิดว่าพรรคการเมืองใดจะชนะได้ด้วยตัวเองเมื่อพิจารณาจากจำนวนพรรค ดังนั้น หากคุณเห็นผู้คนกำลังเจรจา พูดคุย และอื่นๆ ทั้งหมด นั่นเป็นเพราะพวกเขาตระหนักดีว่าต้องมีการรวมกลุ่มกันเพื่อให้พรรคการเมืองใดพรรคหนึ่งสามารถแข่งขันได้”

ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วสู่การเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 2011 ผู้ดำรงตำแหน่ง เอลเลน จอห์นสัน-เซอร์ลีฟ เน้นย้ำถึงความก้าวหน้าที่เกิดขึ้นในหลายด้านในช่วงดำรงตำแหน่งแรกของเธอ ขณะเดียวกันก็เน้นย้ำถึงความเชี่ยวชาญของเธอในการสร้างชาติและงานฝ่ายบริหารของเธอในการบรรเทาหนี้ของประเทศ การจ่ายเงินให้ข้าราชการตรงเวลา สร้างใหม่ กองทัพไลบีเรีย ปรับปรุงบริการและโครงสร้างพื้นฐานขั้นพื้นฐาน และฟื้นฟูสถานะระหว่างประเทศของไลบีเรีย

ความสำเร็จเหล่านั้น ประกอบกับการที่พรรคการเมืองอีก 16 พรรคเลือกที่จะท้าทายภารกิจที่สองของ Sirleaf ทำให้ Sirleaf เอาชนะคู่ต่อสู้ของเธอในการเลือกตั้งประธานาธิบดีรอบแรกได้อย่างง่ายดาย ด้วยคะแนนเสียง 43.9% ตามมาด้วยเอกอัครราชทูต Winston Tubman ของรัฐสภาเพื่อการเปลี่ยนแปลงประชาธิปไตย (CDC) ด้วยคะแนนเสียง 32.7% เนื่องจากไม่มีผู้สมัครคนใดได้รับเสียงข้างมากโดยเด็ดขาด Sirleaf และ Tubman จึงได้ยืนหยัดในการเลือกตั้งแบบ Run-off ซึ่งจัดขึ้นเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 Tubman กล่าวหาว่ารอบแรกมีกลอุบายเพื่อประโยชน์ของ Sirleaf และเรียกร้องให้ผู้สนับสนุนของเขาคว่ำบาตรการเลือกตั้งแบบไม่มีผู้สมัคร เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 คณะกรรมการการเลือกตั้งแห่งชาติได้ประกาศให้เซอร์ลีฟเป็นผู้ชนะการเลือกตั้งในวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 ด้วยคะแนนเสียง 90.7%

เซอร์ลีฟ คว้าชัยชนะในระยะที่สองของเธอ แม้จะต้องอดทนต่อวาระแรกที่ยากลำบากด้วยข้อกล่าวหาเรื่องการคอร์รัปชั่นและการกล่าวอ้างการเลือกที่รักมักที่ชังว่าเธอมีสมาชิกในครอบครัวมากเกินไปในรัฐบาลของเธอ

Credit : สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์