การระบาดใหญ่ของไวรัสโคโรนาหมายถึงพื้นที่สาธารณะทั่วโลกถูกละทิ้งชั่วคราว ถนนสายหลักล้วนแต่ว่างเปล่าและจัตุรัสสาธารณะก็เงียบสงัด ในการตอบสนอง ในบางกรณีธรรมชาติก็ “ เข้ายึดครองเมือง ” รายงานบางอย่าง เช่น ปลาโลมาที่พบในเวนิส เป็นข่าวปลอม แต่คนอื่น ๆ นั้นถูกต้องตามกฎหมาย
มีการพบเห็นเสือพูม่าเดินเตร็ดเตร่อยู่บนถนนในซันติอาโก และไก่งวงป่าที่โอกแลนด์ แคลิฟอร์เนีย ลิงได้ยึดคืนถนนในเมืองในประเทศไทยและกวางกำลังเดินเตร็ดเตร่ไปตามสถานีรถไฟและตามถนนในญี่ปุ่น
แน่นอนว่า COVID-19 ได้สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อ
มนุษยชาติ และนี่ไม่ใช่เรื่องน่ายินดี แต่ในขณะที่ชาวออสเตรเลียอยู่แต่ในบ้านและท้องถนนของเราเงียบลง เรามาพิจารณาว่าสัตว์ป่าจะตอบสนองอย่างไร ตลอดประวัติศาสตร์ ธรรมชาติได้แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่จะยึดคืนผืนดินเมื่อมนุษย์จากไป
ตัวอย่างเช่นที่เชอร์โนบิล การแผ่รังสียัง ไม่เพียงพอที่จะยับยั้งประชากรหมาป่าสีเทา สุนัขแรคคูน หมูป่ายูเรเชียน และจิ้งจอกแดง ในทำนองเดียวกันเขตปลอดทหารของเกาหลีได้กลายเป็นแหล่งหลบภัยของสัตว์สายพันธุ์ต่างๆ ที่ถูกคุกคาม รวมทั้งนกกระเรียนมงกุฎแดง การสืบทอดทางนิเวศวิทยาสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อมนุษย์ละทิ้งเมือง นี่คือจุดที่สายพันธุ์ “ผู้บุกเบิก” อายุสั้นเริ่มครอบครองพื้นที่และถูกแทนที่ด้วยพุ่มไม้และต้นไม้เมื่อเวลาผ่านไป ซึ่งท้ายที่สุดก็สนับสนุนสัตว์ป่าที่หลากหลายมากขึ้น
เป็นการยากที่จะคาดเดาได้อย่างแน่ชัดว่าระบบเหล่านี้จะมีสุขภาพดีและมีความหลากหลายทางชีวภาพได้อย่างไร แต่เกือบจะแน่นอนว่าจะเป็นตัวอย่างของ ” ระบบนิเวศใหม่ ” ซึ่งได้ก้าวข้ามขีดจำกัดที่ไม่สามารถย้อนกลับได้เนื่องจากผลกระทบของมนุษย์ เช่น พืชพรรณที่ยึดคืนอาคารที่ถูกทิ้งร้าง
เมืองสามารถเป็นศัตรูกับสัตว์ป่าในเมืองได้เนื่องจากแหล่งที่อยู่อาศัยกระจัดกระจาย มลพิษ ถนนชนกัน และความวุ่นวายจากความขัดแย้งกับผู้คน แต่ภายใต้การล็อกดาวน์ของไวรัสโคโรนา ภัยคุกคามเหล่านี้จะลดลงอย่างมาก
ตัวอย่างเช่น การลดลงของ กิจกรรมทางเศรษฐกิจในยุโรปและจีนทำให้มลพิษทางอากาศดีขึ้นซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่าส่งผลเสียต่อนกในเมือง อย่างไรก็ตาม ผลกระทบนี้อาจอยู่ได้ไม่นานพอที่จะทำให้นกสายพันธุ์ที่อ่อนไหวฟื้นตัวได้ การปล่อยมลพิษในจีนเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ดัชนีชี้วัดที่สำคัญให้คะแนนสุขภาพของสภาพแวดล้อมของออสเตรเลียน้อยกว่า 1 ใน 10
นอกจากนี้ มลพิษทางแสงอาจลดลงในเมืองต่างๆ อันเป็นผลมาจาก
ไวรัสโคโรนา เช่น หากอาคารสำนักงานปิดไฟในตอนกลางคืนและสนามกีฬาว่างเปล่า
สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อสายพันธุ์ที่ออกหากินเวลากลางคืน เช่น แมลงเม่าและค้างคาว แสงประดิษฐ์สามารถรบกวนการสืบพันธุ์ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ล่าและเหยื่อ และการย้ายถิ่น
ณ สิ้นเดือนมีนาคม มีรายงานว่าการจราจรติดขัดในซิดนีย์และเมลเบิร์นลดลงมากกว่า 30% จากปีที่แล้ว รถยนต์และรถรางที่น้อยลงจะเป็นประโยชน์ต่อสายพันธุ์ที่สื่อสารด้วยเสียง (เช่นกบและนก )
ผู้คนจำนวนน้อยลงที่ใช้พื้นที่ในเมืองอย่างแข็งขันอาจหมายถึงการ รบกวนแหล่งทำรังนกในเมืองน้อยลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานที่ที่ถูกนำออกจากทรัพย์สินเชิงพาณิชย์ เป็นประจำ
ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าหน้าที่เห็นว่าการควบคุมวัชพืชเป็น “บริการที่จำเป็น” หรือไม่ ถนนอาจดูเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมขึ้นเล็กน้อยในไม่ช้า
วัชพืชมักจะถูกมองว่าไม่ดีในการเข้ายึดครองสวนและข้างถนน อย่างไรก็ตาม บางชนิด เช่น ดอกแดนดิไลออน เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ไม้ดอก ที่ยอดเยี่ยม สำหรับผึ้ง ผีเสื้อ และนกพื้นเมือง
ถนนที่รกร้างอาจเพิ่ม “ทางเดิน” ของสัตว์ป่าที่มีอยู่หรือแถบพืชพันธุ์ตามแม่น้ำและลำธาร สิ่งนี้จะช่วยให้สปีชีส์ย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งได้ – พื้นที่ที่อาจมีการล่าอาณานิคม
อะไรต่อไป?
เมื่อการจราจรกลับสู่ระดับที่สังเกตได้ก่อนเกิดโรคระบาด เราควรอนุรักษ์การเคลื่อนไหวของสัตว์ที่สังเกตไว้โดยใช้กลยุทธ์ทางเดินที่ปลอดภัยเช่น สะพานลอยพืชพรรณที่เชื่อมต่อที่อยู่อาศัยที่แบ่งเป็น 2 ส่วน หรือทางลอดขนาดพอเหมาะเพื่อให้สัตว์ป่าข้ามผ่านถนนใหญ่ที่พลุกพล่านได้อย่างปลอดภัย
ธรรมชาติสามารถเรียกคืนสถานที่ที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายปี สร้างระบบนิเวศใหม่ Pixabay , CC BY
ในระยะยาว วิกฤติครั้งนี้อาจนำมาซึ่งนวัตกรรมในการสื่อสารทางธุรกิจและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของมนุษย์ รวมถึงการเดินทางเพื่อไปทำงานที่ลดลง สิ่งนี้อาจส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินในเมือง ซึ่งอาจทำให้พื้นที่กลับคืนสู่ธรรมชาติ
ความต้องการในปัจจุบันที่ผู้คนต้องอยู่บ้านอาจทำให้มนุษย์ขาดการเชื่อมต่อกับธรรมชาติ ในบางกรณีสิ่งนี้อาจทำให้ผู้คนรู้สึกเหินห่างจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของพวกเขา สิ่งนี้สามารถแก้ไขได้โดยการออกกำลังกายในสวนสาธารณะในท้องถิ่นหรือในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติอื่นๆ
คุณยังสามารถใช้เวลาที่บ้านเพื่อช่วยเหลือสัตว์ป่าในเขตเมืองของคุณ หากคุณต้องการให้เด็กๆ เพลิดเพลิน ลองพัฒนาแผน “การคืนสภาพธรรมชาติ” ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อดูแลหรือนำสายพันธุ์หรือระบบนิเวศกลับคืนมา
